Kuzen'den gelen hediye :)



Geçtiğimiz haftalarda 30 yaşıma girmiştim malum.Hala alışamadım 20'li yaşlar iyiydi yaaa :)) Doğum günümde kuzenimle görüşmedik,sonra verdi hediyesini.Kitap okumayı çok seven ama çok vakit bulamayanlardanım.Ama başladığım kitabı da bitiririm.NT'ye girdimmi tamamdır zaten,kitap almadan çıkamam.
Hediye paketini alınca kitap olduğunu anladım.İçimden ''Allah'ım inşallah aldığım kitaplardan biri değildir'' dedim.Neyseki değil.Henüz okumadım,başlıklarına şöyle bir göz attım.Konu EFENDİMİZ (s.a.v.) olunca yazılacaklar bitmez ama ben sizin için bir kaç güzel şey yazmak istedim.
1-) Hz.Aişe (r.a.) anlatıyor:
-Bir gün kapıya dilenci bir kadın geldi,birşeyler istedi.Yanında iki çocuğu vardı.Yanımda bulunan üç hurmayı kadına verdim.Kadın ikisini çocuklarına verdi.Birini kendisi için ayırdı.Tam ağzına götürüp yiyeceği sırada çocuklar elindekini de istediler.Kadın kendisi için ayırdığı bu hurmayı yemekten vazgeçip ikiye böldü ve çocuklarına verdi.
Rasulullah (s.a.v.) eve gelince olayı kendisine anlattım.Buyurdu ki:
-Allah (c.c.) bu hurma sebebiyle o kadına cenneti vacip kıldı.Yahut cehennemden azat etti.
2-)Ümmü Seleme anlatıyor:
(Ben bu hadiseyi daha önce duymuştum ve çok severim )
Efendimiz'in vefatından bir yıl önceydi.Hz. Ebu Bekir (r.a.) ticaret için Bursa'ya gitmişti.Yanında Hermele'nin iki oğlu Nuayman ve Suvaybıt vardı.Suvaybıt erzakları gözetlemekle sorumluydu.Nuaymen'de çok şakacı ve mizahı seven birisiydi.Kardeşine çok acıktığını söyledi.Suvaybıt:
-Bekle,Ebu Bekir gelmeden vermem,dedi.Nuayman kızdı:
-Vallahi senin canını yakarım,dedi.
Biraz sonra bir kavme uğradılar.Nuayman kardeşi Suvaybıt için:
-Bu benim kölemdir.Satın alırsanız vereceğim ,dedi.Onlar:
-Alırız ,dediler.Nuayman:
-Fakat şunu peşin peşin söyleyeyim.Kölem biraz inatçıdır.Size köle olmadığını ve onu bırakmanızı söyleyebilir.Onu dinlemeyin tamammı,dedi.
-Tamam biz onu bağlarız ,dediler.
Pazarlık sonucu Nuayman kardeşi Suvaybıt'ı 10 deve karşılığında sattı.Adamlar Suvaybıt'ın yanına gelip boynuna ip bağladılar.Suvaybıt bağırmaya başladı:
-Ben hürüm ,köle değilim dediyse de onu dinlemediler.
-Biz senin böyle diyeceğini biliyorduk,dediler ve Suvaybıt'ı zorla götürdüler.
Bir müddet sonra Hz.Ebu Bekir geldi.Dururmu ona anlattılar.Hz.Ebu Bekir o kavmin peşine düştü.Develeri verip Suvaybıt'ı geri aldı.Geri döndüklerinde bu olayı Rasulullah'a anlattılar.Efendimiz ve ashabı bir yıl boyunca hatırladılar ve güldüler.
Aslında daha çok güzel yazılar var ama ilk defa bu kadar uzun bir yazı yazdım.Fazla sıkmak istemedim.Özellikle Nuayman'ın muziplikleri çok dikkatimi çekti.Şimdilik bu kadar blogcanlar.Kuzenime teşekkürler,sizlerede hayırlı geceler.
Sevgilerimle :)