Hz.Zeyd'in Gençlere mesajını duydunuz mu?

Yıllar önce Akra Fm'de tanıdım Kemal Ayyıldız'ı.O zamanlar programını dinlerdim.Sonra Düşünen İnsanlar İçin isimli kaset seti çıktı.Bu hadiseyi ilk o kasetlerden dinlemiştim.
Peygamber Efendimiz (sav),Kur'an'ı insanlara anlattığı ilk yıllarda;müşrikler tarafından tahammül edilemez hakaretlere maruz bırakılıyor, hor görülüyor ve hatta Taif'te de olduğu gibi insafsızca taşlanıyordu.Ama etrafında pervane olan genç sahabeler Hz.Muhammed'e değil bir taşın dokunmasına yakıcı bir güneş ışığına veya sıcak bir rüzgarın değmesine bile razı olmuyorlardı.Onlardan biride Zeyd(r.a.) idi.
O sıralarda 22 yaşında olan Hz. Zeyd (ra) O Zat'ı muhafaza eden  melaike ordusunu bile kıskanıyor ve kendisi gibi genç olan diğer sahabeler tarafından O(sav)'nun etrafında oluşturulan etten duvarın en önünde yer alıyordu.
Bu yüce sahabe,güneşin ortalığı adeta kavurduğu bir günde Gazve'ye hazırlanırken,Peygamberimiz(sav)'in alnında parıldayan ter damlacıklarını gördü.Her bir damla ,Zeyd'in kalbine bir hançer gibi saplanmıştı.Dayanamadı,başını öfkeyle yukarı kaldırarak güneşe çevirdi ve hiç kımıldamadan ona bakmaya başladı.
Efendimiz(sav) bir şeyler olduğunu hissetmişti.Hemen Zeyd'e döndü ve kolunu tutarak;
- Zeyd, dedi.Ne yapıyorsun?.Güneşi söndüreceksin...
Zeyd bakışlarını yere çevirdi ve Allah (c.c.)'ın izniyle güneş ona muhatap oldu.
Güneş:
-Ya Zeyd diyordu.Ben Efendimiz'(sav)i inicitmek istermiyim hiç?Sadece O'na daha yakın olmayı arzu etmiştim.
Zeyd'den bütün gençlere mesajı buydu. ''O(sav)nu benim gibi sevmelisiniz'' diyordu.Allah ondan razı olsun.